સમયના અભાવને જોતા મલ્ટિટાસ્કિંગને આધુનિક જીવનની આવશ્યકતા પે જોવામાં આવે છે. ટીવી જોતી વેળા કોઇ કામના ઈમેલનો જવાબ આપવો, મીટિંગમાં શોપિંગ લિસ્ટ બનાવવું, વાસણ ધોતા સમયે પોડકાસ્ટ સાંભળવું. આ રીતે દૈનિક ધોરણે અને મહત્વપૂર્ણ કાર્યેાને એકસાથે કરતા સમયે દિવસમાં આપણે અસંખ્ય વખત વિચલિત થઇએ છીએ. એક અભ્યાસમાં કહેવામાં આવ્યું છે કે, એક સમયે બે કામ કરવું તે એક સમયે એક કામ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવાની સાપેક્ષમાં હંમેશા ઉત્પાદક અને સુરક્ષિત નથી.

આજના સમયમાં એકસાથે બે કાર્યેા કરવા તે સામાન્ય બાબત બની ગઇ છે. ત્યારે એક અભ્યાસ મુજબ, બે કાર્યેા કરવાથી ઘણી વખત નર્વસ સિસ્ટમમાં સ્પર્ધા થાય છે. જેમ કે, રસ્તા પર ટ્રાફિકના બે પારસ્પરિક છેદ. મગજના આયોજન કેન્દ્રો, ખાસ કરીને આગળનો આચ્છાદન (અન્ય વચ્ચે પેરીટો–સેરેબેલર સિસ્ટમ સાથેના જોડાણો સાથે) મોટર અને જ્ઞાનાત્મક બંને કાર્યેા માટે જરી છે. વધુ કાર્યેા કે જે સમાન સંવેદનાત્મક પ્રણાલી પર આધાર રાખે છે. જેમ કે દ્રષ્ટ્રિ આધારિત કાર્ય આવા સમયે હસ્તક્ષેપ એટલું જ વધી જાય છે. ખાસ કરીને ગાડી ચલાવતી વેળા મલ્ટિ ટાસ્કિંગ કરવામાં આવે, ફોન પર વાત કરવી તે પણ એટલું જ જોખમ ભરેલું છે. ખાસ કરીને ફોન પર જેટલું તીવ્ર ગતિએ વાત કરવામાં આવે તેમાં દુર્ધટનાનો ખતરો એટલો જ રહેલો છે. ભલેને પછી બ્લુટ્રુથની મદદથી વાત થતી હોય. પરંતુ મલ્ટિ ટાસ્કિંગને કારણે મન વિચલિત થઇ શકે છે અને અન્ય કામ પરથી નિયંત્રણ ખોઇ બેસવામાં આવે છે.
વૃદ્ધ અથવા આધેડ વયના લોકો મલ્ટીટાસ્કિંગ સંબંધિત ભૂલો કરે તેવી શકયતા વધુ રહે છે. વૃદ્ધો યુવા વર્ગની સાપેક્ષે અને ધીમી ગતિએ ચાલે છે. વૃદ્ધ વયસ્કો ચાલતા સમયે અને ખાસ કરીને મલ્ટિ–ટાસ્કિંગ કરતા સમયે તેમના પ્રીફ્રન્ટલ કોર્ટેકસને વધુ સક્રિય રાખે છે. યારે સમાન મગજના નેટવર્કને જ્ઞાનાત્મક કાર્યેા કરવા માટે પણ સૂચિબદ્ધ કરવામાં આવે છે ત્યારે આ પ્રકારે વધુ હસ્તક્ષેપ થાય છે. મલ્ટિ–ટાસ્કિંગ ક્ષમતાઓનું પરીક્ષણ એકલા ચાલતા વૃદ્ધ દર્દીના ભાવિ પતન તેમજ જોખમ વિશે ચિકિત્સકોને વધુ સારી રીતે જાણકારી આપે છે. તે સમુદાયમાં રહેતા સ્વસ્થ લોકો માટે પણ એટલું જ લાગુ પડે છે. જો કે આ પરિક્ષણ એટલું સરળ રીતે શકય છે કે, કોઈ વ્યકિતને માનસિક રીતે સંખ્યા બાદ કરતી વખતે અથવા કપ અને રકાબી લઈને અથવા ટ્રે પર બોલને સંતુલિત કરતી વખતે કોઈ રસ્તા કે પાથ પર ચાલવાનું કહેવામાં આવે.
એવું ઘણી વખત થતું હોય છે કે ચાલતી વેળા આપણે વધુ સાં વિચારીએ છીએ. ચાલવાને કારણે આપણા મનને વ્યવસ્થિત કરવામાં એટલે કે માનસિક સ્વસ્થ કરવા અને સર્જનાત્મક વિચારસરણીને પ્રોત્સાહન આપવામાં મદદ મળી શકે છે. કેટલાક સંશોધનો સૂચવે છે કે વોકિંગ પર્યાવરણમાં દ્રશ્ય ઘટનાઓને શોધવા અને તેનો પ્રતિસાદ આપવાની આપણી ક્ષમતાને સુધારી શકે છે.