હિન્દી આજે વિશ્વમાં સૌથી વધુ બોલાતી અને સમજાતી ભાષાઓમાંની એક છે. મહાત્મા ગાંધીએ કહ્યું હતું કે હિન્દી લોકોની ભાષા છે અને તેમણે તેને દેશની રાષ્ટ્રભાષા બનાવવાની ભલામણ પણ કરી હતી. હિન્દીને 14 સપ્ટેમ્બર, 1949 ના રોજ સત્તાવાર ભાષાનો દરજ્જો આપવામાં આવ્યો હતો. તેથી આ દિવસને હિન્દી દિવસ તરીકે ઉજવવામાં આવે છે. બંધારણ સભાએ અંગ્રેજી સાથે દેવનાગરી લિપિમાં હિન્દીને સત્તાવાર ભાષા તરીકે સ્વીકારી. આ દિવસે વર્ષ 1949માં બંધારણ સભાએ હિન્દીને ભારતની સત્તાવાર ભાષા તરીકે જાહેર કરી હતી. જો કે, પ્રથમ હિન્દી દિવસ 14 સપ્ટેમ્બર 1953ના રોજ ઉજવવામાં આવ્યો હતો.

મોટાભાગના લોકો હિન્દીને રાષ્ટ્રભાષા માને છે, પરંતુ હિન્દી રાષ્ટ્રભાષા નથી. વિવિધ પ્રાદેશિક ભાષાના રાજ્યો અને હિન્દીભાષી રાજ્યો વચ્ચે આ મુદ્દાને લઈને ઘણા વિવાદો થયા છે. ભારતીય બંધારણમાં કોઈપણ ભાષાને રાષ્ટ્રીય દરજ્જો આપવામાં આવ્યો નથી. આઝાદી પછી જ્યારે ભારતનું બંધારણ બનાવવાની પ્રક્રિયા ચાલી રહી હતી ત્યારે બંધારણ સભામાં ભાષાના વિષય પર ચર્ચા થઈ હતી. બંધારણ સભામાં થયેલી ચર્ચામાં કેટલાક લોકો હિન્દીને રાષ્ટ્રભાષા બનાવવાની તરફેણમાં હતા તો કેટલાક લોકો તેની વિરુદ્ધ પણ હતા. જે લોકો હિન્દીને રાષ્ટ્રભાષા બનાવવાના વિરોધમાં હતા તેઓ માનતા હતા કે મોટાભાગના લોકો હિન્દી ભાષી નથી.

14 સપ્ટેમ્બર 1949ના રોજ હિન્દી સત્તાવાર ભાષા બની

બંધારણ સભામાં લાંબી ચર્ચા બાદ હિન્દીને સત્તાવાર ભાષા બનાવવા પર સહમતિ બની હતી. આ પછી બંધારણની કલમ 343(1) હેઠળ  હિન્દીને દેવનાગરી લિપિના રૂપમાં સત્તાવાર ભાષાનો દરજ્જો આપવામાં આવ્યો. 14 સપ્ટેમ્બર 1949 ના રોજ બંધારણ સભાએ હિન્દીને સત્તાવાર ભાષાનો દરજ્જો આપ્યો હતો. જો તમે પણ સત્તાવાર ભાષા અને રાષ્ટ્રભાષા વચ્ચેનો તફાવત નથી જાણતા, તો જણાવી દઈએ કે રાષ્ટ્રભાષા તે છે જેનો ઉપયોગ રાજકીય, સાંસ્કૃતિક અને સામાજિક કાર્યો માટે થાય છે. જયારે રાજભાષા એ છે જેનો ઉપયોગ સરકારી કામ માટે થાય છે. આમાં રાષ્ટ્રીય અદાલત, સંસદ અથવા વ્યવસાયિક હેતુઓ વગેરેનો સમાવેશ થાય છે.