સુપ્રીમ કોર્ટે કહ્યું કે છત્તીસગઢના એક ગામમાં ખ્રિસ્તી વિધિ મુજબ પિતાને દફનાવવા માટે એક વ્યક્તિને સુપ્રીમ કોર્ટમાં જવાની ફરજ પડી તે જોઈને દુ:ખ થયું.અધિકારીઓ આ સમસ્યાનો ઉકેલ લાવવામાં નિષ્ફળ ગયા. જસ્ટિસ બી. વી. નાગરત્ના અને સતીશ ચંદ્ર શમર્નિી બેન્ચ રમેશ બઘેલ દ્વારા દાખલ કરાયેલી અરજી પર સુનાવણી કરી રહી હતી. હાઈકોર્ટે ગામના કબ્રસ્તાનમાં ખ્રિસ્તીઓને દફનાવવાની વિનંતી ફગાવી દીધી હતી.સુપ્રીમ કોર્ટે દુ:ખ વ્યક્ત કર્યું કે રમેશ બઘેલને ખ્રિસ્તી વિધિઓ અનુસાર ગામના કબ્રસ્તાનમાં તેમના પિતાને દફનાવવા માટે સુપ્રીમ કોર્ટનો સંપર્ક કરવો પડ્યો. ગ્રામ પંચાયત અને રાજ્ય સરકાર દ્વારા કોઈ ઉકેલ ન આવવાને કારણે, મામલો સુપ્રીમ કોર્ટમાં પહોંચ્યો.
સુપ્રીમ કોર્ટની બેન્ચે કહ્યું કે કોઈ વ્યક્તિને તેના જ ગામમાં મૃતદેહ દફનાવવાની મંજૂરી કેમ ન આપવી જોઈએ? 7 જાન્યુઆરીથી મૃતદેહ પોસ્ટમોર્ટમ હાઉસમાં રાખવામાં આવ્યો છે, પરંતુ પીડિતાને સુપ્રીમ કોર્ટમાં આવવું પડ્યું તે દુ:ખદ છે. કમનસીબ છે કે પંચાયત, રાજ્ય સરકાર અને હાઈકોર્ટ આ મુદ્દાનો ઉકેલ લાવી શક્યા નથી. કાયદો અને વ્યવસ્થાની સમસ્યા હોઈ શકે છે તેવી હાઈકોર્ટની ટિપ્પણી આપણને આશ્ચર્યચકિત કરે છે. સોમવારે સુનાવણી દરમિયાન, રાજ્ય સરકાર વતી સોલિસિટર જનરલ તુષાર મહેતા કોર્ટમાં હાજર રહ્યા.
તુષાર મહેતાએ કોર્ટને જણાવ્યું હતું કે, ’ખ્રિસ્તીઓ માટે કોઈ અલગ કબ્રસ્તાન નહોતું અને મૃતદેહને ગામથી 20 કિલોમીટર દૂર કોઈ જગ્યાએ દફનાવી શકાય છે. આ દરમિયાન, બઘેલ વતી હાજર રહેલા વરિષ્ઠ વકીલ કોલિન ગોન્સાલ્વિસે કહ્યું કે રાજ્ય દ્વારા રજૂ કરાયેલા સોગંદનામાથી સ્પષ્ટ થાય છે કે તેમના પરિવારના અન્ય સભ્યોને પણ ગામમાં દફનાવવામાં આવ્યા હતા. ગોન્સાલ્વિસે સોગંદનામાનો હવાલો આપતા કહ્યું કે મૃતકને ખ્રિસ્તી હોવાને કારણે દફનાવવામાં આવી રહ્યો ન હતો.આના પર મહેતાએ કહ્યું કે બઘેલ તેમના પિતાને તેમના પરિવારના ગામના કબ્રસ્તાનમાં દફનાવવા પર અડગ હતા, નહીં તો તે આદિવાસી હિન્દુઓ અને આદિવાસી ખ્રિસ્તીઓ વચ્ચે અશાંતિ પેદા કરે. ગોન્સાલ્વિસે આનો વિરોધ કરતા કહ્યું કે આ ખ્રિસ્તીઓને હાંકી કાઢવાની શરૂઆત હતી.

ગ્રામ પંચાયતે મૌખિક રીતે જમીન આપી હતી
ગ્રામ પંચાયતના સરપંચ દ્વારા જારી કરાયેલા પ્રમાણપત્રને ટાંકીને હાઇકોર્ટે કહ્યું કે ખ્રિસ્તીઓ માટે કોઈ અલગ કબ્રસ્તાન નથી. ત્યારબાદ કોર્ટે પરવાનગી આપવાનો ઇનકાર કર્યો, ભાર મૂક્યો કે તેનાથી જાહેર સ્તરે અશાંતિ અને અસંમતિ ફેલાઈ શકે છે. અરજદાર બઘેલના જણાવ્યા મુજબ, છિંદવાડા ગામમાં એક કબ્રસ્તાન હતું જેને ગ્રામ પંચાયત દ્વારા મૌખિક રીતે મૃતદેહોના દફન અને અગ્નિસંસ્કાર માટે ફાળવવામાં આવ્યું હતું. આ કબ્રસ્તાનમાં આદિવાસીઓના દફન માટે, હિન્દુ ધર્મના લોકોના દફન અથવા અગ્નિસંસ્કાર માટે અને ખ્રિસ્તી સમુદાયના વ્યક્તિઓના દફન માટે અલગ અલગ વિસ્તારો ચિહ્નિત કરવામાં આવ્યા હતા. અરજીમાં કહેવામાં આવ્યું છે કે અરજદાર અને તેમના પરિવારના સભ્યો ખ્રિસ્તી વ્યક્તિઓ માટે અનામત વિસ્તારમાં અંતિમ સંસ્કાર કરવા માંગતા હતા. આ સાંભળીને, કેટલાક ગામલોકોએ આક્રમક વિરોધ કર્યો અને જો અરજદાર અને તેના પરિવારે અરજદારના પિતાને આ જમીનમાં દફનાવી દીધા તો ગંભીર પરિણામો ભોગવવાની ધમકી આપી. અરજદારે જણાવ્યું હતું કે ગામના લોકો અરજદારના પરિવારને તેમની ખાનગી માલિકીની જમીનમાં પણ મૃતદેહ દફનાવવાની મંજૂરી આપી રહ્યા નથી.