ડિજિટલની દુનિયામાં હસ્તલેખન એક ખોવાયેલી કલા બનવા તરફ આગળ વધી રહ્યું છે. ખાસ કરીને જનરેશન ઝેડના બાળકો પેન અને પેન્સિલથી દૂર રહેવા લાગ્યા છે. સ્ટેવાન્જર યુનિવર્સિટીના એક અભ્યાસ મુજબ, જનરેશન ઝેડના લગભગ 40 ટકા લોકો હસ્તલિખિત સંદેશાવ્યવહાર પરની તેમની પકડ ગુમાવી રહ્યા છે.
આ એક એવી કુશળતા છે જે લગભગ 5,500 વર્ષોથી માનવ ક્રિયાપ્રતિક્રિયાનો અભિન્ન ભાગ રહી છે. જનરેશન ઝેડ એ 1990ના દાયકાના અંત અને 2010ના દાયકાની શરૂઆતમાં જન્મેલા લોકોની પેઢીનો ઉલ્લેખ કરે છે. તેને ઝૂમર્સ અથવા પોસ્ટ-મિલેનિયલ્સ પણ કહેવામાં આવે છે. આ પેઢી મિલેનિયલ પછી
આવે છે.
વોટ્સએપ જેવી એપ્સ અને ફેસબુક, ટ્વિટર, એક્સ, થ્રેડ્સ, સ્નેપચેટ અને ઇન્સ્ટાગ્રામ જેવી સોશિયલ મીડિયા સાઇટ્સ દુનિયાને ટૂંકા સંદેશાઓ અને ઇમોજીથી ભરેલા સંદેશાઓ તરફ ધકેલી રહી છે. આ પ્લેટફોર્મના વધતા પ્રભાવ સાથે, યુવા પેઢીમાં હસ્તલેખનનો ઉપયોગ સતત ઘટી રહ્યો છે. હવે કીબોર્ડ અને ટચસ્ક્રીન જેવી ટેકનોલોજી દુનિયામાં દરેક જગ્યાએ હાજર છે, શાળાઓથી લઈને કાર્યસ્થળો સુધી. તેથી જનરેશન ઝેડ કદાચ પહેલી પેઢી હશે જે હસ્તલેખનમાં યોગ્ય રીતે નિપુણતા મેળવી શકશે નહીં. નિષ્ણાતો કહે છે કે હસ્તલેખન સામાન્ય રીતે વિચારશીલ અને વ્યક્તિગત વાતચીતનું પ્રતીક છે. તે આંતરિક લાગણીઓને ખૂબ જ સરળ અને અસરકારક રીતે વ્યક્ત કરી શકે છે. મગજના વિકાસ માટે લેખન ખૂબ જ મહત્વપૂર્ણ છે. તે મગજને એવી રીતે કામ કરવા માટે ઉત્તેજિત કરે છે જે ટાઇપિંગ કરી શકતું નથી. તે યાદશક્તિ અને તમે જે વાંચો છો કે સાંભળો છો તે સમજવા જેવી મહત્વપૂર્ણ કુશળતા સાથે જોડાયેલું છે. હસ્તલેખન માટે સુંદર કૌશલ્ય અને માનસિક ધ્યાનની જરૂર પડે છે જે શીખવાને મજબૂત બનાવવામાં મદદ કરે છે.
સંશોધન મુજબ, જનરેશન ઝેડના વિદ્યાર્થીઓ ઘણીવાર હાથથી લખેલા કાર્યોમાં મુશ્કેલી અનુભવે છે. જ્યારે તેમને સરસ રીતે લખવાનું કહેવામાં આવે છે ત્યારે તેઓ ઘણીવાર ગભરાયેલા દેખાય છે કારણ કે તેમની પાસે લખવાની પ્રેક્ટિસનો અભાવ હોય છે. તેમના લખેલા શબ્દોને યોગ્ય રીતે સમજવા અને તેમાંથી કોઈ અર્થ કાઢવા મુશ્કેલ છે. અભ્યાસમાં સામેલ પ્રોફેસર નેડ્રેટ કિલિસેરીએ અવલોકન કર્યું કે આજના કોલેજના વિદ્યાર્થીઓમાં મૂળભૂત લેખન કૌશલ્યનો અભાવ છે. ઘણા લોકો સોશિયલ મીડિયા પોસ્ટ જેવા દેખાતા લાંબા વાક્ય બંધારણોને બદલે ટૂંકા વાક્યો લખે છે. વિદ્યાર્થીઓ માટે પેન વગર યુનિવર્સિટીમાં નોંધ લેવા અને કીબોર્ડ પર સોંપણીઓ કરવા આવવું એ પણ અસામાન્ય નથી.